Gezamenlijk statement vervolg

Geschreven door: Dewi Deijle
Geplaatst op www.ojau.nl, 7 maart 2021

Ondanks dat de periode van inzending vrij kort was en de oproep niet heel erg breed is uitgezet, heb ik nu bijna honderd verhalen van geadopteerden uit diverse landen ontvangen om het gezamenlijke statement richting het ministerie van Justitie en Veiligheid (J&V) kracht bij te zetten. Inzenden kon tot 6 maart 2021, maar hoogstwaarschijnlijk zou ik anders nog heel veel meer verhalen hebben ontvangen. Is dat dan niet nodig? Voor nu is het voldoende, en hopelijk blijft dat zo. Het gaat erom dat het ministerie van J&V, c.q. de Minister voor Rechtsbescherming een beeld krijgt van hoe geadopteerden omgaan met hun zoektocht, de eventuele complicaties en emoties die ze ondervinden, en de kosten die ermee gemoeid kunnen zijn.

Individueel rugzakje

De verhalen dienen ter ondersteuning van een gezamenlijk statement die ik aan het opstellen ben en begin volgende week naar het ministerie van Justitie en Veiligheid wil sturen. Het is een pleidooi voor iedere geadopteerde met zoekbehoefte, die nu of in de toekomst voor een individuele zoektocht graag een financiële tegemoetkoming zou willen ontvangen van de Nederlandse staat. De strekking ervan is dat veel geadopteerden vinden dat de excuses die minister Dekker op 8 februari 2021 namens het kabinet maakte, slechts een onderdeel is van de genoegdoening. De Nederlandse staat is mede-verantwoordelijk voor misstanden en voor een fraudegevoelig adoptiesysteem, dus zou ze ook moeten bijdragen in de kosten voor individuele roots-zoektochten en identiteitsherstel.

Het is dus eigenlijk een schriftelijke aansprakelijkstelling voor eventuele kosten die geadopteerden reeds hebben gemaakt voor zoektochten, of die nog gemaakt zullen worden. Als het ministerie niet meebeweegt en geen financiële regeling wil treffen, bijvoorbeeld in de vorm van een fonds, zal ze op den duur mogelijk meer (individuele) schriftelijke aansprakelijkstellingen ontvangen. Maar is dat nou echt waar de minister van Rechtsbescherming naartoe wil? Het keiharde rapport van de Commissie Joustra liegt er namelijk niet om.

Waarheidsvinding

Momenteel ben ik alle verhalen aan het doornemen. Best wel even een opgave. Niet alleen om de hoeveelheid, maar ook omdat er hele heftige verhalen bij zitten. Gelukkig zijn er ook 'succes verhalen', wat anderen weer kan motiveren om een zoektocht niet op te geven. En sommigen weten nog niet of ze daadwerkelijk willen zoeken. Niettemin vinden ook deze geadopteerden het belangrijk dat iedereen met zoekbehoefte hierin effectief wordt gefaciliteerd door de Nederlandse staat. Zo geven enkele geadopteerden aan dat ze blij zijn dat ze hebben kunnen achterhalen dat hun biologische moeder echt het allerbeste wilde voor hen, dat ze niet onrechtmatig aan haar zijn onttrokken en het ter adoptie afstaan daadwerkelijk gewild was. Belangrijk voor velen om dát juist te weten te komen. Natuurlijk zijn er ook geadopteerden die hoe dan ook hun biologische familie willen terugvinden.

Het gaat om waarheidsvinding, ook al is de geadopteerde hier gelukkig en tevreden met zijn leven.

Zorgplicht

Er zijn misdaden gepleegd die de Nederlandse overheid door de vingers heeft gezien. Die vond het destijds niet nodig om de identiteiten van kinderen die hier illegaal binnenkwamen, te achterhalen. Nu moeten de inmiddels volwassen adoptiekinderen dat alsnog zelf doen. Als belangrijk aspect van het afstammingsrecht zou iedere geadopteerde de mogelijkheid moeten krijgen om de waarheid rondom zijn of haar adoptie te achterhalen. Dit is naar mijn mening een onderdeel van de zorgplicht die de Nederlandse staat heeft jegens de geadopteerden met zoekbehoefte.

Petitie

Van alle deelnemers heb ik expliciete toestemming om hun verhalen te verstrekken aan het ministerie en de vaste commissie van Justitie en Veiligheid van de Tweede Kamer. De relevante documenten die ik bij de verhalen toegestuurd heb gekregen stuur ik met de schriftelijke aansprakelijkstelling als gezamenlijk statement mee. Als ook de ondertekeningen van de petitie die in 2018 liep, die ging over de noodzaak voor financiële tegemoetkoming voor geadopteerden die willen achterhalen wat er rondom hun adoptie is gebeurd. De 810 ondertekeningen heb ik reeds begin 2019 overhandigd aan Tweede Kamerlid Michiel van Nispen (SP), die regelmatig zijn steun heeft verleend in deze kwestie. De ondertekeningen kunnen ook nu weer dienstig zijn voor mijn voortdurende missie (waar hopelijk snel eens een einde aan mag komen).

Ondanks dat er onlangs in de Tweede Kamer nog enkele moties zijn ingediend - waaronder door Michiel van Nispen - om de noodzaak van concrete én effectieve hulp aan geadopteerden te versterken en die ook zijn aangenomen, is een reminder geen overbodige luxe. Niet alleen met de verhalen, maar er is veel meer aan materiaal dat ik meestuur, en waarmee de noodzaak kan worden uitgelicht. Ook zijn er belangenorganisaties die al jaren voor hetzelfde pleiten en deze schriftelijke aansprakelijkstelling onderschrijven, en daarom ook hun visie zullen inbrengen.

Heeft het allemaal zin? Proberen kan altijd. Nota bene is er al veel bereikt, iets wat ook verder niemand had kunnen bedenken enkele jaren geleden.

Meer informatie volgt

Dus, binnenkort gaat het hele pakket op de post. Ook zal de vaste commissie van het ministerie van Justitie en Veiligheid van de Tweede Kamer het hele pakket ontvangen, want na de verkiezingen ga ik natuurlijk gestaag verder met mijn pleitbezorging.

De schriftelijke aansprakelijkstelling en de bijlages plaats ik later op deze website, maar wel zonder de persoonlijke verhalen en de namen van de indieners. Dat onderdeel is namelijk vertrouwelijk. Het ministerie van Justitie en Veiligheid en de vaste commissie van de Tweede Kamer mogen die ook niet openbaren. Van enkele individuen zijn de namen wel openbaar. Zij weten hiervan.

Alvast bedankt voor het delen van jullie verhaal, het vertrouwen naar mij toe en jullie belangrijke bijdrage hiermee!

» Oproep

» Ga terug naar dossier Adoptiezaken Indonesië