Samenkomst 5 juli 2018, Den Haag

Tijd: 15:00-17:00 (standplaats nabij het Binnenhof)
Meld je aan via deze link door YES te vermelden onder de FB post.

DEZE BIJEENKOMST IS VOOR: GEADOPTEERDEN UIT ALLE LANDEN, ADOPTIEOUDERS EN IEDEREEN DIE ONS STANDPUNT ONDERSCHRIJFT.

“De Nederlandse overheid zou als stelselverantwoordelijke alle geadopteerden financieel moeten ondersteunen t.b.v. waarheidsvinding – en gericht beleid maken hierop.”

De claim naar erkenning!

De claim die Stichting Mijn Roots vorig jaar september 2017 heeft ingediend, is helaas afgewezen. De Nederlandse overheid ontkent hiermee haar verantwoordelijkheid. Wegkijken voor kinderhandel mag echter niet gebeuren. Hetgeen is gebeurd kan niet meer worden teruggedraaid maar de Nederlandse overheid zou ons nu wel kunnen tegemoetkomen om achter de waarheid te komen, zónder hiervoor naar de rechter te hoeven stappen. Het gaat erom dat de Nederlandse overheid de geadopteerden zou moeten tegemoetkomen in financiële ondersteuning t.b.v. waarheidsvinding.

Deze morele kwestie geldt voor alle geadopteerden, zoals uit Indonesië, Bangladesh, Colombia, Sri Lanka, China, India, binnenlands geadopteerden en ga zo maar door. Daarom is deze demonstratie voor iedereen die gedupeerd is. Niet alleen stichting Mijn Roots maar ook andere stichtingen die belangen behartigen van geadopteerden met zoekbehoefte en afstammingsvragen en ondersteuning bieden bij het herenigen van families zijn aanwezig op deze samenkomst, zoals Plan Angel, Shapla Community en ACT India/CRIB. Het is belangrijk om hierin samen sterk te staan. Lees hier over kinderhandel in verschillende landen en waar de Nederlandse overheid van wist: Kinderhandel jaren 70 en 80

Hiervoor mag niet worden weg gekeken. Ben jij het hiermee eens?

Kom dan ook naar Den Haag en demonstreer mee voor waarheidsvinding en afstammingsrecht en gericht beleid voor geadopteerden uit alle landen (dus óók binnenlandse). Ook (adoptie)ouders zijn misleid omdat in de jaren '70 en '80 werd gepropageerd voor het opnemen van een kind uit het buitenland, maar het Ministerie geen duidelijke alarmerende signalen afgaf. Hiermee heeft de Nederlandse overheid haar zorgplicht geschonden.

Dus kom allen, als je ons standpunt onderschrijft. Óók als je niet geadopteerd bent maar steun wilt betuigen!

Meld je aan via deze link door YES te vermelden onder de Facebook post. En we vragen je ook om deze post te delen.

Achtergrond informatie

De laatste tijd hebben jullie in verschillende media vast wel zien langskomen dat ik namens stichting Mijn Roots, die geadopteerden uit Indonesië die zoeken naar waar zij vandaan komen ondersteunt, de Nederlandse overheid aansprakelijk stel omdat zij in de jaren '70 en '80 nalatig waren in het nemen van preventieve maatregelen. Via een gammel toelatingsbeleid konden kinderen vanuit Indonesië met vals opgemaakte documenten binnenkomen. De Indonesische regering waarschuwde de Nederlandse overheid maar die waarschuwde niet officieel de wensouders hierover. Stichting Mijn Roots is van mening dat de Nederlandse overheid alsnog haar verantwoordelijkheid moet nemen. Als juridisch belangenbehartiger van deze stichting, steun ik deze actie volledig.

De claim naar erkenning geldt niet alleen voor geadopteerden uit Indonesië.

De Nederlandse overheid heeft nu de zorgplicht om geadopteerden uit welk land dan ook, dus ook voor binnenlands geadopteerden, financieel te ondersteunen ten behoeve van waarheidsvinding en effectief beleid te maken hierop, alsmede m.b.t. het afstammingsrecht. Geadopteerden zoeken biologische ouders en andersom, ook adoptieouders willen de waarheid.

De Nederlandse overheid heeft in de jaren ’70 en ‘80 in adoptieprocedures kinderen toegelaten terwijl zij toen al wist van kinderhandel in het land van herkomst. Het bewijs is er in overvloed. Geboorteverklaringen en afstandsdocumenten werden vervalst, kinderen werden ontvoerd, vrouwenrechten werden geschonden. Het bewijs is er dat biologische moeders helemaal geen afstand hebben gedaan van hun kind en dat de Nederlandse overheid dit wist. Door niets te doen droeg de Nederlandse overheid bij aan kinderhandel.

* Als systeemverantwoordelijke in adoptieprocedures had de Nederlandse overheid "preventieve" maatregelen moeten nemen.
* Het toelatingsbeleid was verreweg van waterdicht maar zij nam haar haar verantwoordelijkheid niet.
* Adoptieprocedures geschiedde niet in overeenstemming met de Verklaring van de rechten van het kind, aangenomen door de 14e vergadering der Verenigde Naties op 20 november 1959, terwijl de Nederlandse overheid dit wel suggereerde.
* Het fundamentele uitgangspunt dat het belang van het kind voorop stond, is geschonden (schending kinderrechten).
* Van biologische moeders werd op onrechtmatige wijze hun kinderen ontnomen (schending vrouwenrechten), ten behoeve van de grote vraag naar kinderen uit Nederland. Velen zoeken nog steeds naar hun vermiste kind.
* De Nederlandse overheid hield die hoge vraag naar kinderen in stand (propaganda), dat leidde tot nog meer babyhandel.
* Bij de beoordeling of het kind in Nederland toegelaten mocht worden, moest duidelijk zijn dat het kind geen toekomst meer zou hebben in het land van herkomst. Echter door gezwendel met afstandsdocumenten, en waar het Ministerie van Justitie hier weet van had, kon dat niet altijd komen vast te staan
* Adoptieouders zijn niet op officiële wijze ingelicht (schending zorgplicht). Verklaringen van adoptieouders die wij om ons heen zien (en die zielsveel van hun adoptiekind houden), voelen zich ook misleid. Want zo hadden zij het ook niet gewild. Zij dachten een kind een betere toekomst te geven omdat het in het land van herkomst anders geen toekomst zou hebben.

Dit alles staat helemaal los van of je hier als geadopteerde gelukkig bent en een goed leven hebt! Daar gaat deze morele kwestie niet over.

In 1978 al had de Nederlandse overheid ervoor kunnen zorgen, dat in verband met nader onderzoek en het nemen van preventieve maatregelen, geen verblijfsvergunningen zouden worden afgegeven aan kinderen afkomstig uit landen waarbij het duidelijk was dat er sprake was van kinderhandel. Als duidelijk zou worden gecommuniceerd naar wensouders dat er voor kinderen uit die landen geen verblijfsvergunningen meer zou worden afgegeven, dan zouden deze wensouders ook niet hebben overwogen om een kindje uit het buitenland te adopteren. Doordat de vraag naar kinderen zou zijn gedaald, zou kinderhandel, ten behoeve van adoptie naar Nederland, ook niet zijn voorgekomen. Want wie wil nou meewerken aan kinderhandel?

De Nederlandse overheid voelt zich niet verantwoordelijk voor de misdaden in adoptieprocedures die zijn gepleegd in het land zelf, omdat zij vindt dat het niet hoefde te kijken naar wat dáár gebeurde. Echter wegkijken voor kinderhandel mag nooit! Men wil toch ook weten hoe bepaalde "producten" worden binnengehaald en hoe het in het land van herkomst tot stand is gekomen? Waarom dan niet met kinderen?

Omdat de Nederlandse overheid geen preventieve maatregelen heeft genomen, zijn er onnodig mensenrechten geschonden. De Nederlandse overheid heeft bijgedragen aan de kinderhandel. Niet alleen het land van herkomst is schuldig. Bepaalde landen lieten uitvoer van kinderen niet meer toe. Indonesië was al bezig met het creëren van wetgeving om adoptie naar het buitenland bijna onmogelijk te maken en heeft Nederland gevraagd om een oplossing, omdat daar de vraag naar kinderen zo hoog was. Maar de Nederlandse overheid deed niks. In 1983 verbood Indonesië adoptie van kinderen naar het buitenland. Het kon alleen nog op strenge voorwaarden.

Nee, niet in alle adoptieprocedures ging het fout, maar helaas waren er toch duizenden kinderen uit allerlei landen de dupe. Vele ouders in het land van herkomst zijn bedrogen, vele adoptieouders zijn misleid. En nu zitten we met de gebakken peren.

Óók zijn er binnenlands geadopteerden die gedupeerd zijn onder de Adoptiewet. Moeders werden vaak gedwongen om hun kinderen af te staan en werden geïndoctrineerd dat ongehuwd zwanger raken niet deugde. Er is schade geleden en de Nederlandse overheid mag hier niet voor wegkijken.

Óók personen wiens rechten zijn geschonden sinds de inwerkingtreding van de Wet opneming van buitenlandse kinderen ter adoptie (1989) en het Haag Adoptieverdrag (1993), hebben recht op erkenning.

Het uitgangspunt bij adoptie moet zijn het Internationaal Verdrag voor de Rechten van het Kind (IVRK).

Meld je aan voor de bijeenkomst op 5 juli 2018, locatie Den Haag. Hopelijk tot dan!

De petitie nog niet getekend? Dat kan alsnog. Teken hier! 

Spandoekje maken? Tuurlijk een goed idee. Hier nog wel even de regels:
• Men mag geen wegen, kruispunten of splitsingen blokkeren.
• Men moet de plek waar de demonstratie wordt gehouden, schoon achterlaten.
• Bevelen van de politie in het belang van de openbare orde of veiligheid moet men opvolgen.
• Tijdens de route moet men op de stoep blijven. De straat moet vrij blijven voor auto's en openbaar vervoer (tenzij anders is afgesproken).
• De in- en uitgangen van gebouwen mogen niet geblokkeerd worden. Iedereen moet vrij in en uit kunnen lopen.
• Als men geluidsversterkers zoals microfoons, luidsprekers of megafoons gebruikt, mag het geluid daarvan niet te hard staan. Dit geldt in het bijzonder op drukke locaties.
• Men mag geen voorwerpen verbranden voor, tijdens of na de demonstratie.
• Men moet erop letten dat deelnemers aan de demonstratie geen alcohol bij zich dragen of gebruiken.
• Deelnemers aan de demonstratie mogen geen dikke stokken of vergelijkbare voorwerpen bij zich hebben. Ook niet als onderdeel van een spandoek.
• Deelnemers aan de demonstratie mogen geen kleding dragen die het gezicht bedekt om ongezien strafbare feiten te kunnen plegen.
• Men mag met de demonstratie niet discrimineren op godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of andere zaken of oproepen tot geweld.
• De demonstratie mag geen schade toebrengen aan derden.
(Bron: Gemeente Den Haag)